به گزارش مشرق، چراغ‌قرمز است و ماشین‌های زیادی پشت خط‌کشی توقف کرده‌اند. گوینده ورزشی رادیو، بازی فوتبال را گزارش می‌کند و صدای آن از داخل ماشین‌ها به گوش می‌رسد. پسر بچه‌ای که زیر آفتاب داغ تابستان صورتش سوخته و جعبه‌های دستمال‌کاغذی را به دست گرفته پای هر ماشین توقف می‌کند تا شاید کسی از او دستمالی بخرد. به هر ماشینی که می‌رسد راننده‌اش برای اینکه به او بفهماند که خریدار دستمال‌هایش نیست، شیشه را بالا می‌دهد و صدای گزارشگر فوتبال کم و کمتر می‌شود. چراغ سبز می‌شود و ماشین‌ها حرکت می کنتاند.
صدای ضعیف گزارشگر خبر از گل زدن یکی از تیم‌ها می‌دهد. پسر بچه با دستمال‌هایی که حتی یک جعبه‌اش هم فروش نرفته سر چهارراه باقی‌مانده و به این فکر می‌کند که پول این جلسه تمرین فوتبالش را چطور تهیه کند؟
روزی قهرمان می شوم
اسمش امیر حسین پور است و همه به نام امیر زندگانی می‌شناسندش. هرچند۱۳ سال بیشتر ندارد و برای خرج خانواده‌اش سر چهارراه دستمال، آدامس و گل می‌فروشد ولی اعتقاد دارد کار کردن عار نیست و آدم باید برای رسیدن به خواسته‌هایش تلاش کند.
عاشق فوتبال است ولی به گفته خودش وضعیت مالی خانواده‌اش طوری نیست که بتواند از پس خرج‌های فوتبالیست شدنش بر بیاید به همین دلیل باید کار کند تا بتواند پول تمریناتش را بدهد.
با همان معصومیت کودکانه‌ای که پشت چهره آفتاب‌سوخته‌اش پنهان‌شده می‌گوید: دوست دارم روزی یکی از بهترین بازیکنان فوتبال دنیا شوم و برای رسیدن به این هدفم همه‌جوره تلاش می‌کنم.
امیر درباره علاقه‌اش به فوتبال توضیح می‌دهد: از همان زمانی که کوچک‌تر بودم و با بچه‌ها گل‌کوچک بازی می‌کردم عاشق فوتبال بودم اما شرایط مالی خانواده‌ام اجازه نمی‌داد که به‌طور حرفه‌ای آن را دنبال کنم. از وقتی توانستم کار کنم و پول دربیاورم، تمام هدفم پرداختن به فوتبال شد و حالا که توانسته‌ام در تیم زیر ۱۴ سال ملوان حضور داشته باشم، این را مطمئنم که روزی به آنچه برایش زحمت می‌کشم خواهم رسید.
هرچند جثه کوچکش سنش را کمتر از چیزی که هست نشان می‌دهد اما حرف‌هایش بزرگ‌تر از سن یک پسر بچه ۱۳ساله است. از او راجع به اسطوره‌هایش در فوتبال می‌پرسم و پاسخ می‌دهد: از خارجی‌ها مسی و رونالدو را دوست دارم اما هیچ‌وقت دوست ندارم مثل آن‌ها شوم چون آخر سر می‌شوم مسی یا رونالدو. من می‌خواهم امیر زندگانی باشم. فوتبالیستی بهتر از مسی و رونالدو. از ایرانی‌ها هم عاشق علی دایی هستم چراکه بعد از این‌همه موفقیت و شهرتی که دارد، هیچ‌وقت آدم‌هایی مثل من را که عاشق فوتبال هستند ولی توان مالی برای فوتبالیست شدن ندارند، فراموش نمی‌کند.
امیر ادامه می‌دهد: شاید دلم نخواهد مثل مسی و رونالدو شوم اما دوست دارم مثل علی دایی باشم که همیشه به فکر آدم‌های دیگر هم هست و من شنیده‌ام که از خیلی‌ها برای فوتبالیست شدن حمایت کرده است.
او می‌افزاید: توی همین شهر بچه‌های زیادی هستند که در رشته‌های مختلف ورزشی استعداد زیادی دارند اما شرایط برای بروز استعدادهایشان مهیا نیست و به همین دلیل خیلی از آن‌ها کشف نشده باقی می‌مانند.
درباره حمایت‌هایی که از او شده می‌پرسم و امیر می‌گوید: آقای احمد دوست مدیر مرکز حمایت از کودکان کار و خانم حق‌دار که از مشاوران این مرکز هستند کمک‌های زیادی به من کرده‌اند تا بتوانم راه درست را برای خودم انتخاب کنم و همچنین مربیان من در تیم ملوان به‌خصوص آقای محمدرضا ستوده خیلی به من کمک می‌کنند و راهنمایان خوبی برای من هستند اما حمایت‌های مازیار زارع مسیر زندگی من را عوض کرد.
او ادامه می‌دهد: شاید اگر حمایت‌های مازیار زارع نبود و ایشان من را به تیم ملوان معرفی نمی‌کرد، من هم مثل خیلی‌های دیگر شرایط لازم را برای بروز استعدادهایم به دست نمی‌آوردم.
امیر راهش را انتخاب کرده است
حسین احمد دوست مدیر مرکز مشاوره آوای امید و سازمان مردم‌نهاد حمایت از کودکان کار که بخش اعظمی از آموزش‌های اجتماعی امیر را بر عهده دارد، می‌گوید: امیر بسیار هدفمند و با انگیزه زیاد برای رسیدن به هدفش تلاش می‌کند و بسیار با اراده در مسیری که انتخاب کرده قدم برمی‌دارد.
وی می‌افزاید: اخلاق مدار بودن و ادب امیر در کنار اراده قوی از او شخصیتی شگفت‌انگیز ساخته که موردتوجه تمام همکاران در مرکز بوده و همه تلاش ما این است که بتوانیم با جلب حمایت‌های لازم برای امیر، او را برای رسیدن به هدفش کمک کنیم.
حمایت از امیر آینده وی را رقم می زند
مازیار زارع درباره امیر به ما می‌گوید: امیر را بارها سر چهارراه نزدیک منزلم در حال دستمال فروختن دیده بودم تا اینکه یک روز شرایطی پیش آمد که بتوانم بازی‌اش را از نزدیک ببینم.
وی ادامه می‌دهد: امیر با توپ کارهایی می‌کند که شاید خیلی از بازیکنان حرفه‌ای نتوانند انجام دهند و همین موضوع باعث شد که او را سر تمرینات ملوان ببرم و خوشبختانه الآن در تیم زیر ۱۴ سال ملوان حضور دارد.
زارع تصریح می‌کند: امیر فوتبالیست فوق‌العاده مستعد و با تکنیکی است که در صورت حمایت شدن می‌تواند به یکی از ستاره‌های تاریخ فوتبال کشور تبدیل شود.
وی تأکید می‌کند: فوتبالیست‌هایی مثل امیر که استعدادهای خوبی دارند و از تیم‌های پایه فوتبال را شروع می‌کنند، باید موردحمایت قرار گیرند تا بتوانند در آینده به سرمایه‌های فوتبال تبدیل شوند چراکه اگر از افرادی مثل امیر حمایت نشود ممکن است به خاطر مسائل مالی از ادامه فعالیت باز بمانند.
دیرش شده و می‌خواهد به کارش برسد. به گفته خودش شنبه تمرین دارد و هنوز نتوانسته پول کرایه‌اش تا انزلی را تهیه کند. جدای آن هر جلسه باید کلی خوراکی مقوی بخورد تا توان بدنی‌اش پایین نیاید و همه این‌ها کلی خرج سر دستش می‌گذارد.
موقع رفتن با خنده‌ای که معصومیتش را دوچندان می‌کند می‌گوید: دوست دارم در پست هافبک توپ بزنم بهترین هافبک ایران باشم برای همین هرچقدر لازم باشد کار می‌کنم تا روزی بهترین قهرمان فوتبال ایران شوم.
صدای ضعیف گزارشگر خبر از گل زدن یکی از تیم‌ها می‌دهد. پسر بچه با دستمال‌هایی که حتی یک جعبه‌اش هم فروش نرفته سر چهارراه باقی‌مانده و به این فکر می‌کند که پول این جلسه تمرین فوتبالش را چطور تهیه کند؟
روزی قهرمان می شوم
اسمش امیر حسین پور است و همه به نام امیر زندگانی می‌شناسندش. هرچند۱۳ سال بیشتر ندارد و برای خرج خانواده‌اش سر چهارراه دستمال، آدامس و گل می‌فروشد ولی اعتقاد دارد کار کردن عار نیست و آدم باید برای رسیدن به خواسته‌هایش تلاش کند.
عاشق فوتبال است ولی به گفته خودش وضعیت مالی خانواده‌اش طوری نیست که بتواند از پس خرج‌های فوتبالیست شدنش بر بیاید به همین دلیل باید کار کند تا بتواند پول تمریناتش را بدهد.
با همان معصومیت کودکانه‌ای که پشت چهره آفتاب‌سوخته‌اش پنهان‌شده می‌گوید: دوست دارم روزی یکی از بهترین بازیکنان فوتبال دنیا شوم و برای رسیدن به این هدفم همه‌جوره تلاش می‌کنم.
امیر درباره علاقه‌اش به فوتبال توضیح می‌دهد: از همان زمانی که کوچک‌تر بودم و با بچه‌ها گل‌کوچک بازی می‌کردم عاشق فوتبال بودم اما شرایط مالی خانواده‌ام اجازه نمی‌داد که به‌طور حرفه‌ای آن را دنبال کنم. از وقتی توانستم کار کنم و پول دربیاورم، تمام هدفم پرداختن به فوتبال شد و حالا که توانسته‌ام در تیم زیر ۱۴ سال ملوان حضور داشته باشم، این را مطمئنم که روزی به آنچه برایش زحمت می‌کشم خواهم رسید.
هرچند جثه کوچکش سنش را کمتر از چیزی که هست نشان می‌دهد اما حرف‌هایش بزرگ‌تر از سن یک پسر بچه ۱۳ساله است. از او راجع به اسطوره‌هایش در فوتبال می‌پرسم و پاسخ می‌دهد: از خارجی‌ها مسی و رونالدو را دوست دارم اما هیچ‌وقت دوست ندارم مثل آن‌ها شوم چون آخر سر می‌شوم مسی یا رونالدو. من می‌خواهم امیر زندگانی باشم. فوتبالیستی بهتر از مسی و رونالدو. از ایرانی‌ها هم عاشق علی دایی هستم چراکه بعد از این‌همه موفقیت و شهرتی که دارد، هیچ‌وقت آدم‌هایی مثل من را که عاشق فوتبال هستند ولی توان مالی برای فوتبالیست شدن ندارند، فراموش نمی‌کند.
امیر ادامه می‌دهد: شاید دلم نخواهد مثل مسی و رونالدو شوم اما دوست دارم مثل علی دایی باشم که همیشه به فکر آدم‌های دیگر هم هست و من شنیده‌ام که از خیلی‌ها برای فوتبالیست شدن حمایت کرده است.
او می‌افزاید: توی همین شهر بچه‌های زیادی هستند که در رشته‌های مختلف ورزشی استعداد زیادی دارند اما شرایط برای بروز استعدادهایشان مهیا نیست و به همین دلیل خیلی از آن‌ها کشف نشده باقی می‌مانند.
درباره حمایت‌هایی که از او شده می‌پرسم و امیر می‌گوید: آقای احمد دوست مدیر مرکز حمایت از کودکان کار و خانم حق‌دار که از مشاوران این مرکز هستند کمک‌های زیادی به من کرده‌اند تا بتوانم راه درست را برای خودم انتخاب کنم و همچنین مربیان من در تیم ملوان به‌خصوص آقای محمدرضا ستوده خیلی به من کمک می‌کنند و راهنمایان خوبی برای من هستند اما حمایت‌های مازیار زارع مسیر زندگی من را عوض کرد.
او ادامه می‌دهد: شاید اگر حمایت‌های مازیار زارع نبود و ایشان من را به تیم ملوان معرفی نمی‌کرد، من هم مثل خیلی‌های دیگر شرایط لازم را برای بروز استعدادهایم به دست نمی‌آوردم.
امیر راهش را انتخاب کرده است
حسین احمد دوست مدیر مرکز مشاوره آوای امید و سازمان مردم‌نهاد حمایت از کودکان کار که بخش اعظمی از آموزش‌های اجتماعی امیر را بر عهده دارد، می‌گوید: امیر بسیار هدفمند و با انگیزه زیاد برای رسیدن به هدفش تلاش می‌کند و بسیار با اراده در مسیری که انتخاب کرده قدم برمی‌دارد.
وی می‌افزاید: اخلاق مدار بودن و ادب امیر در کنار اراده قوی از او شخصیتی شگفت‌انگیز ساخته که موردتوجه تمام همکاران در مرکز بوده و همه تلاش ما این است که بتوانیم با جلب حمایت‌های لازم برای امیر، او را برای رسیدن به هدفش کمک کنیم.
حمایت از امیر آینده وی را رقم می زند
مازیار زارع درباره امیر به ما می‌گوید: امیر را بارها سر چهارراه نزدیک منزلم در حال دستمال فروختن دیده بودم تا اینکه یک روز شرایطی پیش آمد که بتوانم بازی‌اش را از نزدیک ببینم.
وی ادامه می‌دهد: امیر با توپ کارهایی می‌کند که شاید خیلی از بازیکنان حرفه‌ای نتوانند انجام دهند و همین موضوع باعث شد که او را سر تمرینات ملوان ببرم و خوشبختانه الآن در تیم زیر ۱۴ سال ملوان حضور دارد.
زارع تصریح می‌کند: امیر فوتبالیست فوق‌العاده مستعد و با تکنیکی است که در صورت حمایت شدن می‌تواند به یکی از ستاره‌های تاریخ فوتبال کشور تبدیل شود.
وی تأکید می‌کند: فوتبالیست‌هایی مثل امیر که استعدادهای خوبی دارند و از تیم‌های پایه فوتبال را شروع می‌کنند، باید موردحمایت قرار گیرند تا بتوانند در آینده به سرمایه‌های فوتبال تبدیل شوند چراکه اگر از افرادی مثل امیر حمایت نشود ممکن است به خاطر مسائل مالی از ادامه فعالیت باز بمانند.
دیرش شده و می‌خواهد به کارش برسد. به گفته خودش شنبه تمرین دارد و هنوز نتوانسته پول کرایه‌اش تا انزلی را تهیه کند. جدای آن هر جلسه باید کلی خوراکی مقوی بخورد تا توان بدنی‌اش پایین نیاید و همه این‌ها کلی خرج سر دستش می‌گذارد.
موقع رفتن با خنده‌ای که معصومیتش را دوچندان می‌کند می‌گوید: دوست دارم در پست هافبک توپ بزنم بهترین هافبک ایران باشم برای همین هرچقدر لازم باشد کار می‌کنم تا روزی بهترین قهرمان فوتبال ایران شوم.
